14 Απρ 2011

Επιστολή στη Φ. Γεννηματά, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Ρομά

Πριν μερικές μέρες η κ. Γεννηματά, Αναπλ. Υπουργός Παιδείας, έστειλε προς τα σχολεία της χώρας ειδική εγκύκλιο, που αφορά την Παγκόσμια ημέρα των Ρομά τονίζοντας την αναγκαιότητα συμμετοχής όλων των παιδιών στην εκπαίδευση ανεξαρτήτως καταγωγής ή θρησκευτικών πεποιθήσεων. Στην ίδια εγκύκλιο καλεί μαθητές και μαθήτριες σε συνεργασία με τους/τις εκπαιδευτικούς να οργανώσουν δράσεις ή να στείλουν μηνύματα με αντίστοιχο περιεχόμενο στα πλαίσια προφανώς μιας ευρύτερης ευαισθητοποίησης.

του Άγγελου Χατζηνικολάου,
Σχολικού Συμβούλου Α/βάθμιας Εκπαίδευσης Σερρών

Τέτοιες προτροπές, σημαντικές όντως, και [...]σε τέτοιες εποχές ενδείκνυται- αποτελούν πρόκληση, για να ρίχνουμε μια ματιά και σε όσα συμβαίνουν πίσω από την κεντρική πολιτική σκηνή. Να εξετάζουμε-να ελέγχουμε δηλαδή το ευρύτερο περιεχόμενο του διαλόγου που αναπτύσσεται καθημερινά ανάμεσα στο υπουργείο παιδείας και στα σχολεία για κοινωνικά ζητήματα, αλλά και για πολύ συγκεκριμένα θέματα λειτουργίας των σχολείων. Έτσι η εξουσία στις σχέσεις της με τη μαθητική και εκπαιδευτική κοινότητα θεωρεί αυτονόητο ότι μπορεί να χρησιμοποιεί λόγο ευαισθησίας, ενώ η πραγματικότητα απεικονίζεται διαφορετικά χωρίς τα σχετικά φτιασίδια. Μια πραγματικότητα την οποία επιμελώς η εξουσία δεν λαμβάνει υπόψη της. Το παράδειγμα μιας άλλης εγκυκλίου του υπουργείου Παιδείας στις 14 Μαρτίου 2011 σύμφωνα με την οποία έπρεπε τα παιδιά των Ε΄ και Στ΄ τάξεων δημοτικού να γράψουν εκθέσεις ή να ζωγραφίσουν με θέμα «ο ρατσισμός ένα σύγχρονο επικίνδυνο κοινωνικό φαινόμενο» λίγες μέρες μετά την εξουθενωτική απεργία πείνας των 300 μεταναστών είναι ένα επιπλέον παράδειγμα. Οι απεργοί μετανάστες, αφού πρώτα διώχτηκαν από χώρους παιδείας –της Νομικής και ας θυμηθούμε του λόγους μέχρι να την εγκαταλείψουν- αποτελεί ένα από τα πολλά τρανταχτά παραδείγματα αντιφάσεων στο χώρο της εκπαίδευσης. Αν αυτό το γεγονός θέλαμε να το οριοθετήσουμε στο πλαίσιο της διδακτικής πρακτικής, δεν θα βρίσκαμε πιο κατάλληλη επιλογή όρου (αδόκιμος) από την «Παιδαγωγική υποκρισία του ρατσιστικού λόγου της εξουσίας»: Από τη μια η εκπαιδευτική και πνευματική εξουσία της χώρας διώχνει από χώρους παιδείας και εκπαίδευσης-χώροι παιδαγωγικής υπόσχεσης, ελπίδας, ανθρωπιάς και ισότητας- ανθρώπους, που ζητάνε προστασία και από την άλλη σε δικούς της πάλι χώρους, των σχολείων, ζητά από παιδιά να μιλήσουν και να εκφραστούν για ζητήματα ρατσισμού.

Στο πλαίσιο αυτού του ιδιότυπου διαλόγου για την 8η Απριλίου, μέρα των Ρομά, αποτυπώνεται και αναδεικνύεται χωρίς στολίδια ευαισθητοποίησης η πραγματικότητα: των συνθηκών διαβίωσης των Ρομά –φτώχειας και αποκλεισμού-, και των προοπτικών εκπαίδευσης των παιδιών Ρομά στις παρούσες εκπαιδευτικές συνθήκες. Είναι σίγουρο ότι τόσο οι επιστήμονες όσο και οι εκπρόσωποι των Ρομά θα αναδείξουν στο συνέδριο που οργανώνει του Υπουργείο για τη μέρα -αφιέρωμα- τα παραπάνω ζητήματα που βιώνουν οι Ρομά για χρόνια. Όπως είναι σίγουρο πως κάποια σχολεία και όχι όλα θα στείλουν και μηνύματα για τη μέρα στο γραφείο σας Επιπλέον ίσως σε κάποια σχολεία, όπου φοιτούν παιδιά Ρομά, να οργανωθούν εκδηλώσεις (κοινωνικού ή φολκλόρ περιεχομένου), ενώ το όποιο διαπολιτισμικό ή αντιρατσιστικό μήνυμα της ημέρας θα έπρεπε να δοθεί από όλα τα σχολεία (γι’ αυτό εύχομαι να διαψευστώ και όλα τα σχολεία να στείλουν). Εκείνο όμως που είναι σίγουρα βέβαιο και θα ισχύει και μετά από το 24ωρο της 8ης Απριλίου, είναι ότι εξαιτίας της φτώχειας του κοινωνικού αποκλεισμού και της ευρύτερης πολιτικής για πολλά παιδιά Ρομά η σχολική αποτυχία θα συνεχίσει να καταγράφεται. Η σχολική διαρροή πολλών από αυτά τα παιδιά επίσης θα υφίσταται και ένας άγνωστος αριθμός από παιδιά Ρομά των καταυλισμών δεν θα πλησιάσουν και δεν θα περάσουν ποτέ κάποια πόρτα σχολείου, όπως συμβαίνει με τα παιδιά του καταυλισμού Ρομά της Περαίας Θεσσαλονίκης και τα παιδιά του καταυλισμού Αγία Σοφία (πρώην στρατοπέδου Γκόνου των Διαβατών Θεσσαλονίκης).

Η Διαπολιτισμική εκπαίδευση, όπως τη βιώνουμε στα σχολεία μας προϋποθέτει ότι τα παιδιά, που παρουσιάζουν διαφορετικά πολιτισμικά χαρακτηριστικά, βρίσκονται εντός εκπαιδευτικού συστήματος. Ισχύει όμως; Όπως φαντάζομαι να γνωρίζετε ή να σας έχουν ενημερώσει πως χιλιάδες παιδιά Ρομά παραμένουν εκτός σχολείου –θύματα ενός συχνά απροκάλυπτου ρατσισμού.

Πάντα έτρεφα την ελπίδα ότι θα διαμορφωθούν κάποιες πολιτικές και ότι θα πολλαπλασιάζονταν οι προσπάθειες βελτίωσης της κατάστασης της εκπαίδευσης και για τα παιδιά Ρομά ή τουλάχιστον θα συνεχιζόταν οι λίγες που υπήρχαν. Δυστυχώς, είμαι υποχρεωμένος να ομολογήσω ότι οι προσδοκίες μου διαψεύδονται. Φοβούμαι ότι η φετινή σχολική χρονιά θα καταγραφεί ως μια επιπλέον χρονιά σχολικής αποτυχίας και διαρροής της εκπαίδευσης των παιδιών Ρομά ειδικότερα και λυπούμαι ειλικρινά.

Κυρία υπουργέ,
Καθημερινά γίνομαι μάρτυρας της αγωνίας εκατοντάδων παιδιών φτωχών οικογενειών, κυρίως Ρομά, να αποκτήσουν πρόσβαση στην εκπαίδευση. Μάταια, όμως. Ως σχολικός σύμβουλος Σερρών εδώ και τρία χρόνια με την υπηρεσία επιμελητών των Δικαστηρίων Σερρών και την Εισαγγελία συνεργάζομαι για την εκπαίδευση 15 παιδιών Ρομά που τελούν υπό δικαστική επιμέλεια. Παιδιά που δεν έχουν φοιτήσει σε σχολείο ή δεν έχουν ολοκληρώσει την υποχρεωτική Α/βαθμια εκπαίδευση. Για ένα διδακτικό εξάμηνο ανέλαβα την εκπαίδευσή τους (διδάσκοντας) πέρα των υποχρεώσεών μου ζητώντας παράλληλα από το 2008 ένα/μια εκπαιδευτικό. Αν και επανέρχομαι εγγράφως και προσωπικά συνεχώς στην αρχή και στο τέλος κάθε διδακτικού έτους, δεν διατέθηκε ένας/μια εκπαιδευτικός γι’ αυτά τα παιδιά. ΤΥΧΑΙΟ;

Όπως δεν νομίζω να ‘ναι τυχαίο ότι το μοναδικό σχολείο, που συγχωνεύεται στην πόλη των Σερρών στις πρόσφατες αλλαγές του σχολικού χάρτη της χώρας, είναι το 22ο Δημοτικό σχολείο με το συστεγαζόμενό του 2ο Δημοτικό Σχολείο, στα οποία φοιτούν πολλά παιδιά Ρομά μιας και βρίσκονται σε περιοχής της πόλης, όπου ζουν πολλές οικογένειες Ρομά. ( το πρόσχημα ο μικρός αριθμός παιδιών περίπου 80 παιδιά το 22ο ως 6θέσιο και 180 περίπου το 2ο ως 12θεσιο). Και όμως θα οργανωθεί το πρόγραμμα «εκπαίδευση παιδιών Ρομά» του υπουργείου και γι’ αυτά τα σχολεία και ενδεχομένως αύριο η περιοχή και το σχολείο να ζητηθεί να συμμετέχουν στο πρόγραμμα της Ζώνης Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας (ΖΕΠ). Δεν είναι παιδαγωγική υποκρισία και ειρωνεία; Από τη μια να κλείνουμε το σχολείο και από την άλλη να οργανώνουμε ειδικό πρόγραμμα ένταξης, φοίτησης και καταπολέμησης της σχολικής διαρροής των παιδιών;

Φαίνεται πως η ευαισθησία του κράτους για την εκπαίδευση παιδιών Ρομά εξαντλείται, όταν συντρέχουν πρόστιμα εις βάρος της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, όπως συνέβη πριν περίπου ένα χρόνο για την περίπτωση των παιδιών Ρομά του καταυλισμού του Εργοχωρίου Βέροιας. Πράγματι κυρία υπουργέ έτσι ξεκίνησε, αλλά αν σήμερα τα παιδιά του οικισμού του Εργοχωρίου φαίνεται να συνεχίζουν τη φοίτησή τους, οφείλεται αφενός στο γεγονός ότι από την αρχή σε ειδικές συναντήσεις --με επικεφαλής την τότε ειδική Γραμματέα του Υπουργείου Παιδείας κ. Δραγώνα με υπηρεσιακούς παράγοντες, τη Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Βεροίας και τους συλλόγους γονέων των σχολείων, όπου είχα την τιμή να κληθώ και να συμμετέχω και ως ειδικός επιστήμονας--- η εκπαίδευση τέθηκε σε βάση σεβασμού του Δικαιώματος της εκπαίδευσης και αφετέρου στις προσπάθειες των δασκάλων των σχολείων της Βέροιας, όπου εγγράφηκαν τα παιδιά Ρομά.

Κυρία Υπουργέ η 22χρονη εργασία μου ως δάσκαλος σε σχολεία με παιδιά Ρομά της Θεσσαλονίκης δυστυχώς καταγράφει τις τελευταίες από τις παραπάνω διαπιστώσεις και δεν βρίσκω πιο κατάλληλα λόγια από αυτά του Ούγγρου Ρομά συγγραφέα Μένιχερτ Λάκατος, ο οποίος ως εκπρόσωπος των Ρομά σε συνεδρίαση του ΟΗΕ το 1975 είπε: «Κυρίες και κύριοι ίσως πιστεύετε ότι οι Ρομά είναι ευτυχισμένοι όσο δεν ταλανίζονται από τις μάστιγες του πολιτισμού. Όμως κάνετε λάθος. Στον εξαθλιωμένο κόσμο της τρώγλης, όπου η εγκληματικότητα [κοινωνική κατασκευή και αυτή], η φτώχεια, η αρρώστια και η θνησιμότητα παιδιών και ενηλίκων ξεπερνούν κατά πολύ το μέσο όρο της υπόλοιπης πολιτισμένης ανθρωπότητας και όπου το 90% των δέκα εκατ. ανθρώπων μας είναι αναλφάβητοι, σε αυτό τον κόσμο οι μάστιγες του πολιτισμού χάνουν τη φρίκη τους».

Έχοντας στα χέρια μου καταλόγους με τα ονόματα εκατοντάδων παιδιών Ρομά, που αποκλείονται από την εκπαίδευση εξαιτίας του γεγονότος ότι ανήκουν σε μία πολιτισμική ή/και γλωσσική ομάδα, και γνωρίζοντας πολλά από αυτά προσωπικά, θεωρώ ότι, αν θυμόμαστε μόνο σήμερα τους Ρομά αποτελεί πράξη υποκρισίας. Αν δεν διατύπωνα όλα τα παραπάνω αυτή τη μέρα θα ένοιωθα να παίζω το ρόλο, «έμπειρης πλέον, Μαρίας Αντουανέτας που, στο αίτημα των πεινασμένων για ψωμί, απαντά με συνταγές για παντεσπάνι και εκκλήσεις για αλλαγή διαιτητικών συνηθειών» Ιδίως όταν η εκπαιδευτική πραγματικότητα της εκπαίδευσης των παιδιών Ρομά στη γενικότητά της καταγράφεται ως μια ανεκπλήρωτη παιδαγωγική υπόσχεση, μια και η εκπαίδευση στην ιστορικότητά της καταγράφεται ως μια υπόσχεση καλύτερης ζωής για όλα τα παιδιά του κόσμου.

Έρχονται στιγμές που υποχρεωνόμαστε να αποφασίσουμε αποκλειστικά για τον εαυτό μας, κατά πόσο τις δυνάμεις που διαθέτουμε θα τις μοιράσουμε τόσο σε δραστηριότητες άμεσης αλληλεγγύης με αυτούς που έχουν τα προβλήματα όσο και σε δραστηριότητες μέσα στους θεσμούς, που δημιουργούν τα προβλήματα (σύμφωνα με την πεποίθηση μου ότι στον τομέα του κοινωνικού αποκλεισμού και των διακρίσεων εάν δεν είσαι μέρος της λύσης του προβλήματος, τότε είσαι μέρος του ίδιου του προβλήματος) –ή, αντίθετα, πρέπει να επιλέξουμε μόνο έναν από τους δύο τομείς. Θεωρώ ότι αυτή είναι μια τέτοια στιγμή, και μετά από πολύ ώριμη σκέψη επέλεξα να στείλω αυτή τη δημόσια επιστολή.

Γνωρίζω ότι όλα όσα έχουν περιγραφεί κρύβουν πικρία και εύκολα μπορεί να θεωρηθούν ως πικρόχολη ειρωνεία. Γνωρίζω όμως ότι, παρά την όποια επιφύλαξη απέναντι στις παγκόσμιες ημέρες, μπορούν στο χώρο της εκπαίδευσης να αποτελέσουν αφορμή για διατύπωση απόψεων, προβληματισμών, αλλά κυρίως αφορμή για την έναρξη ενός ευρύτερου κοινωνικού και πολιτικού διαλόγου με στόχο την κριτική συνειδητοποίηση των αυριανών πολιτών στη βάση του Σεβασμού των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και της Ανθρώπινης Αξιοπρέπειας και ταυτόχρονα την ανάδειξη της πολιτικής και κοινωνικής υποκρισίας.

Αυτού του είδους οι στάσεις που δημιουργούνται από τη χρήση περιστασιακών γεγονότων και αναφορών έχουν τη σημασία τους, όταν στηρίζονται σε αρχές κοινωνικής δικαιοσύνης ως καθημερινή πολιτική πρακτική. Διαφορετικά περιέχουν ένα πολύ αδύναμο ηθικό μάθημα και δεν διευκολύνουν καθόλου τη συμπεριφορά του σήμερα, αντίθετα διευκολύνουν την εκδήλωση μιας δήθεν εκπλήρωσης ενός αόριστου χρέους απέναντι στους ανθρώπους -και στην περίπτωσή μας στους Ρομά- χωρίς να διερευνά καθημερινά το σχολείο τα γεγονότα αποκλεισμού τους και τις επιπτώσεις, που έχουν αυτά τα γεγονότα στις σχέσεις υποτέλειας και διακρίσεων εις βάρος των παιδιών Ρομά. Απέναντι σε αυτήν την αόριστη εκπλήρωση του χρέους είμαι εχθρικός, ιδίως όταν θεωρούμε ότι αρκεί να θυμόμαστε αυτή τη μέρα ως αναφορά, ώστε να θεωρούμε αυτονόητα ότι θα πηγαίνουν όλα καλύτερα στο παρόν και στο μέλλον. Οφείλουμε να τονίζουμε ότι δεν αρκεί αυτό αλλά όλα εξαρτώνται από τη συνειδητή χρήση της πολιτικής όχι μόνο ως πρόθεση, αλλά πολύ περισσότερο ως συνειδητοποιημένη καθημερινή πρακτική».

*Άγγελος Χατζηνικολάου, Δάσκαλος Δρ Παιδαγωγικής ΠΤΔΕ/ΑΠΘ,
Σχολικό. Σύμβουλος Α/βάθμιας Εκπαίδευσης Σερρών
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

8 Απρ 2011

Προβολή της ταινίας "ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ"

Η Θεματική Ομάδα Πολιτισμού των Οικολόγων Πράσινων διοργανώνει κύκλο προβολών ντοκιμαντέρ στον Πολυχώρο ΣΤΟΑ (Πατησίων 99-101 και Κονδρικτώνος) στο ύψος του Κοτσωβολου, στον Κινηματογράφο Τριανόν).

Σας προσκαλει λοιπόν στην προβολή της ταινίας "ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ" την Πεμπτη 14 Απριλιου στις 19.30 στον παραπάνω χωρο. Θα ακολουθήσει ταινία παρουσία του [...]σκηνοθέτη Μενιου Δρίτσα και εκπροσώπων των Τσιγγάνων

Λίγα λόγια για την ταινία ...

Η ταινία «ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ» αναφέρεται στην κοινότητα των τσιγγάνων. Είναι η δεύτερη ταινία, από μια σειρά 5 ταινιών που έχουν σχεδιαστεί, ενώ έχουν γυριστεί οι 4, με θέμα τους τσιγγάνους και που τα γυρίσματά τους διήρκεσαν 6 χρόνια.

Το «ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ» μας πληροφορεί για την καταγωγή τους, την ιστορία τους και τα καθημερινά προβλήματά τους, στο χώρο της Ελλάδας.

Τα ιδιαίτερα κοινωνικά τους χαρακτηριστικά, η νομαδική τους αντίληψη για τη ζωή, η παιδική ηλικία, η εργασία, η παιδεία, τα ήθη και τα έθιμα τους, η μουσική επιδεξιότητά τους, ο γάμος και οι γιορτές τους, είναι ο θεματικός σκελετός της ταινίας αυτής.

Ένα ιδιαίτερο στοιχείο είναι το πάντρεμα που επιχειρήθηκε να γίνει, ανάμεσα στην αφήγηση του κειμένου, τις αφηγήσεις των τσιγγάνων και των αποσπασμάτων από το ποίημα του Κωστή Παλαμά, ο ¨δωδεκάλογος του γύφτου.¨

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Κείμενα–Σενάριο–Σκηνοθεσία : Μένιος Δίτας
Φωτογραφία : Προκόπης Δάφνος
Κώστας Παπαναστασάτος
Ηχοληψία : Αργύρης Λαζαρίδης
Βασίλης Δήτσιος
Μοντάζ : Άγγελος Τρωϊάνος
Μίξη ήχου : Αργύρης Λαζαρίδης
Επιμέλεια μουσικής : Άννα Πασχαλίδου
Αφήγηση : Εύα Κοταμανίδου
Χρίστος Τσάγκας
Οργάνωση Παραγωγής : Άλκη Δίτσα
Post Production : Fasma@Studio
Παραγωγή : FASMA LTD
Συμπαραγωγή : Fasma LTD – EKK – ΕΡΤ Α.Ε. – Π. ΔΑΦΝΟΣ
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

Νέα ευρω-δίκη Ελλάδας για σχολείο-γκέτο Ρομά Ασπροπύργου

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΣΙΝΚΙ
Τ.Θ. 60820, 15304 Γλυκά Νερά,
Tηλ. 2103472259 Fax: 2106018760
email: office@greekhelsinki.gr ιστοσελίδα: http://cm.greekhelsinki.gr/

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Νέα ευρω-δίκη Ελλάδας για σχολείο-γκέτο Ρομά Ασπροπύργου

Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ), με την ευκαιρία της αυριανής Παγκόσμιας Ημέρας για του Ρομά, ενημερώνει την κοινή γνώμη πως στις 25 Μαρτίου 2011 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) αποφάσισε να κρίνει κατ’ αρχή παραδεκτή και να κοινοποιήσει στην Ελλάδα την [...]προσφυγή Ιωάννα Σαμπάνη και λοιποί κατά Ελλάδας που έκαναν μέσω του ΕΠΣΕ 140 Ρομά (98 παιδιά και 42 γονείς) και αφορά το συνεχιζόμενο ρατσιστικό εκπαιδευτικό διαχωρισμό των παιδιών Ρομά σε ένα σχολείο-γκέτο μόνο για Ρομά, στο 12ο Δημοτικό Σχολείο Ασπροπύργου.

Ο διαχωρισμός γίνεται παρά την καταδίκη της Ελλάδας στις 5 Ιουνίου 2008 από το ΕΔΔΑ (προσφυγή Σαμπάνη και άλλων κατά Ελλάδας που είχαν κάνει μέσω του ΕΠΣΕ 11 γονείς Ρομά – βλπ. δελτίο τύπου στην http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=194&cid=3302) για τον αρχικό εκπαιδευτικό αποκλεισμό των παιδιών Ρομά του καταυλισμού στο Ψάρι Ασπροπύργου μέχρι το 2005 και στη συνέχεια το διαχωρισμό τους σε σχολείο-γκέτο παράρτημα του 10ου Δημοτικού Σχολείου Ασπροπύργου. Μετά την καταδίκη αυτή, το Υπουργείο Παιδείας μετονόμασε το παράρτημα του 10ου Δημοτικού Σχολείου Ασπροπύργου σε 12ο Δημοτικό Σχολείο Ασπροπύργου ώστε η Ελλάδα να ισχυρίζεται διεθνώς πως με τον τρόπο αυτό δεν υπάρχει πια ρατσιστικός διαχωρισμός.

Το 2008 η Ελλάδα είχε καταδικαστεί για παραβίαση του Άρθρου 14 (απαγόρευση διακρίσεων) σε συνδυασμό με το άρθρο 2 του Πρωτοκόλλου 1 (δικαίωμα στην εκπαίδευση) και του Άρθρου 13 (δικαίωμα πραγματικής προσφυγής) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Σήμερα η Ελλάδα «κατηγορείται» ξανά για τις ίδιες παραβιάσεις. Επί πλέον, το ΕΔΔΑ αναφέρει στο «κατηγορητήριο» την καταδίκη του 2008 και προσθέτει ότι η Ελλάδα διαιωνίζει μια κατάσταση που οι αρχές ισχυρίζονταν πως ήταν προσωρινή λόγω υποτιθέμενης ανεπάρκειας χώρου.

Ο Εκπρόσωπος του ΕΠΣΕ Παναγιώτης Δημητράς δήλωσε: «Τέλειωσαν τα ψέματα για την Ελλάδα και ειδικά για το Υπουργείο Παιδείας που νόμιζε πως ‘βαπτίζοντας το κρέας ψάρι’ θα παραπλανούσε τους ‘κουτόφραγκους’ ότι δήθεν ενσωμάτωσε τα παιδιά Ρομά σε κανονικό σχολείο. Είναι χαρακτηριστικό πως ακόμα και στην πρόσφατη πρόταση συνενώσεων σχολείων δεν περιλαμβανόταν ούτε το 12ο Δημοτικό Σχολείο Ασπροπύργου ούτε άλλα σχολεία-γκέτο για παιδιά Ρομά, τα οποία η ελληνική πολιτεία θέλει να διατηρήσει, επιβεβαιώνοντας έμπρακτα την ύπαρξη θεσμοποιημένου ρατσισμού απέναντι στους Ρομά. Η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου που έχει ήδη δώσει αυστηρές οδηγίες ‘για την πάταξη του φαινομένου του αποκλεισμού των Ρομά από τη δημόσια εκπαίδευση προκειμένου να εξαλειφθεί η φοβική για τα παιδιά των Ρομά αντίληψη και να διασφαλισθεί η ανεμπόδιστη και η χωρίς αποκλεισμό ή διακρίσεις ισότιμη ένταξή τους σ’ όλες τις δομές του Κράτους’ ελπίζεται πως θα διατάξει την κατεπείγουσα ολοκλήρωση της προκαταρκτικής εξέτασης που διέταξε η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών μετά από σχετική καταγγελία μας την 1 Αυγούστου 2009 για το 12ο Δημοτικό Σχολείο Ασπροπύργου (ΑΒΜ Γ / 2010 / 285) και η οποία είναι ξεχασμένη στα συρτάρια της Εισαγγελίας.» (Για καταγγελία μας και ενέργειες της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου βλπ. δελτία τύπου στις http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3736 και http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3741).
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

7 Απρ 2011

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ: 8 Απρίλη, Παγκόσμια Ημέρα των Τσιγγάνων 2011

Είναι κοινά αποδεκτό ότι κάθε κοινωνία κρίνεται από το πώς μεταχειρίζεται τους πιο αδύναμους ανάμεσά της. Αν προσπαθούσαμε να μετρήσουμε την ποιότητα της κοινωνίας μας με βάση τον παραπάνω ισχυρισμό, θα είχαμε δυστυχώς απογοητευτικά αποτελέσματα. Η κοινωνία μας σίγουρα θα είχε απορριφθεί…

Είναι σήμερα η Παγκόσμια Ημέρα των Τσιγγάνων. Μια ακόμα συμβολική ημέρα. Ας μην την αγνοήσουμε. Τα προβλήματα υπάρχουν και τα ξέρουμε όλοι. Τα έχουμε συζητήσει πολλές φορές τελευταία. Λύσεις υπάρχουν, αλλά γίνονται δύσκολες για τις ηγεσίες του τόπου και ακόμα πιο δύσκολες στη συγκυρία της οικονομικής κρίσης. Μπορούμε όμως όλοι να[...] βοηθήσουμε και να επιμείνουμε στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και στην εκπαίδευσή τους. Η εκπαίδευση, η μόρφωση, δεν είναι απλά δικαίωμα και υποχρέωση των Ρομά και υποχρέωση της κοινωνίας, είναι και ο μόνος ίσως δρόμος.

Στο θέμα της διαβίωσης και της οικιστικής αποκατάστασης των Ρομά, τα κλειδιά είναι:
- η εξεύρεση του κατάλληλου χώρου μετεγκατάστασης τους υπό όρους ασφάλειας και αξιοπρεπούς διαβίωσης σύμφωνα με τη διαδικασία της ΚΥΑ 23641/2003 περί πλανοδίων πληθυσμών,
- η λήψη μέτρων για την ανακούφισή τους και η αποτροπή κινδύνων για τη δημόσια υγεία κατά το μεσοδιάστημα μέχρι τη μετεγκατάσταση,
- τυχόν εξαναγκασμός άμεσος ή έμμεσος, να αποχωρήσουν από τους πρόχειρους καταυλισμούς χωρίς προηγούμενη υπόδειξη κατάλληλου χώρου μετεγκατάστασης, είναι παράνομη.

Τι θα μπορούσε να κάνει ένας δήμος, εμείς όλοι;
Να βελτιώσει την κατάσταση, όπου διαμένουν προσωρινά οικογένειες τσιγγάνων με συμμετοχή των ιδίων και την επίβλεψη των υπηρεσιών κοινωνικής πολιτικής του Δήμου και των ΙατροΚοινωνικών Κέντρων, όπου υπάρχουν.
- Ανάπτυξη προγραμμάτων ένταξης, αντί του αποκλεισμού τους
- Ανάπτυξη συμβατικών σχέσεων μεταξύ του δήμου και των Ρομά (π.χ. ανάθεση έργου, παροχή γης προς εκμετάλλευση κ.τ.λ.)
- Αντιμετώπιση προβλημάτων σε τοπικό επίπεδο, με φαντασία και ευελιξία, πάντα με κριτήριο την ένταξή τους στην τοπική κοινωνία και σε αρμονία με τις υπάρχουσες ανάγκες και δυνατότητες.
- Ενημέρωσή τους για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους
- Λειτουργία μορφωτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων που θα αποσκοπούν στη δημιουργία αλληλοσεβασμού, συνοχής και κοινωνικής «ειρήνης» των Ρομά με την τοπική κοινωνία.

Άλλες δράσεις, που μπορούν να γίνουν, που γίνονται αλλού:
Ίδρυση Κέντρων Ημέρας για τους Ρομά για την ψυχολογική, ψυχιατρική στήριξη και συμβουλευτική υποστήριξη όσων παρουσιάζουν προβλήματα, υποστήριξη σε θέματα νομικής και κοινωνικής φύσης, λειτουργία προγράμματος αλφαβητισμού για ενήλικες και ενισχυτικής διδασκαλίας για παιδιά, πρόγραμμα επισκέψεων σε θέατρα, κινηματογράφους, μουσεία, παιδότοπους, προγράμματα πολιτιστικών δραστηριοτήτων.

Όσο κι αν αυτά φαντάζουν ως μη ρεαλιστικά, πρέπει κάποια στιγμή να μπουν στην ατζέντα των ΟΤΑ και των τοπικών κοινωνιών.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

2 Απρ 2011

ημερίδα με θέμα «Τσιγγάνοι στο Βυζαντινό Μουσείο. Ιστορικές διαδρομές και σημερινές αναζητήσεις».

ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ
ΒΧΜ

Αθήνα, 23.3.2011

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Τσιγγάνοι στο Βυζαντινό Μουσείο

Το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, με αφορμή την Διεθνή Ημέρα των Ρομά, οργανώνει την Παρασκευή 8 Απριλίου 2011 ημερίδα με θέμα «Τσιγγάνοι στο Βυζαντινό Μουσείο. Ιστορικές διαδρομές και σημερινές αναζητήσεις».

Πρόκειται για την πρώτη δημόσια εκδήλωση στην Ελλάδα του Ευρωπαϊκού Έργου συνεργασίας με τίτλο “Roma Routes” («Οι δρόμοι των Ρομά»), στο [...]οποίο συμμετέχουν, εκτός από το ΒΧΜ, το Συμβούλιο της Κομιτείας του Surrey (Βρετανία), το Κέντρο Τεκμηρίωσης και Πολιτισμού των Γερμανών Σίντι και Ρομά, το Εθνογραφικό Μουσείο της Σλοβενίας και ο Οργανισμός Maramures της Ρουμανίας.

Το Έργο, που πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Προγράμματος ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ 2007-2013 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, θα επιχειρήσει, κατά την επόμενη διετία, να προβάλει πλευρές του πολιτισμού των Ρομά ανά την Ευρώπη, μέσα από δράσεις συνεργασίας των πολιτιστικών φορέων που συμμετέχουν με τις ίδιες τις κοινότητες των Ρομά.

Η συμμετοχή του Βυζαντινού Μουσείο στην προσπάθεια αυτή έχει διπλό στόχο: αφενός να προβάλει ευρύτερα την ιστορία και τον πολιτισμό μιας παραγνωρισμένης και συχνά παρεξηγημένης πληθυσμιακής ομάδας και αφετέρου να δώσει τη δυνατότητα στους Έλληνες Ρομά να «εισέλθουν» στο Βυζαντινό Μουσείο, όχι μόνο ως επισκέπτες αλλά και ως συνδιοργανωτές μουσειακών και άλλων πολιτιστικών δράσεων.

Η επιλογή του ΒΧΜ να συμμετάσχει στο “Roma Routes” εντάσσεται στην σταθερή του επιδίωξη να ανιχνεύει τους τρόπους που διευκολύνουν την πρόσβαση στην μουσειακή εμπειρία όλων των επιμέρους ομάδων πληθυσμού, με έμφαση στις ομάδες που αντιμετωπίζουν εντονότερα προβλήματα κοινωνικού αποκλεισμού.

Πέρα όμως από αυτό, η συμμετοχή του ΒΧΜ στο συγκεκριμένο πρόγραμμα έχει και έναν ιδιαίτερο συμβολισμό, που συνδέεται με την ιστορική διαδρομή των Ρομά, δεδομένου ότι η πρώτη παρουσία τους σε ευρωπαϊκό έδαφος καταγράφεται στον ελλαδικό χώρο κατά την βυζαντινή περίοδο. Στον ίδιο, άλλωστε, γεωγραφικό χώρο και την ίδια περίοδο φαίνεται πως δημιουργούνται οι όροι Τσιγγάνοι και Γύφτοι, που έμελλε να χρησιμοποιηθούν ευρύτερα στις ευρωπαϊκές γλώσσες ως προσδιοριστικό της ταυτότητας πληθυσμών Ρομά που εγκαταστάθηκαν στον ευρωπαϊκό χώρο.

Η Ημερίδα αποτελείται από τρεις επιμέρους συζητήσεις, με τη συμμετοχή ερευνητών, πανεπιστημιακών, Ελλήνων Ρομά και εκπροσώπων φορέων που δραστηριοποιούνται στην αντιμετώπιση προβλημάτων που βιώνουν οι Ρομά. Η πρώτη θα επικεντρωθεί στην παρουσία των Ρομά στον ελλαδικό χώρο κατά τους βυζαντινούς και πρώτους μεταβυζαντινούς χρόνους, η δεύτερη στην συμβολή των Ρομά στην παραδοσιακή μουσική και η τρίτη σε τρέχοντα ζητήματα περιθωριοποίησης των Ρομά στην Ελλάδα, με έμφαση σε θέματα που άπτονται του πολιτισμού, της πολιτιστικής κληρονομιάς και της εκπαίδευσης.

Με την φιλοδοξία πως η εκδήλωση της 8ης Απριλίου θα αποτελέσει το έναυσμα για έναν ευρύτερο προβληματισμό, το Βυζαντινό Μουσείο, στο πλαίσιο της συμμετοχής του στο έργο “Roma Routes”, σχεδιάζει παράλληλα την υλοποίηση εκπαιδευτικών δράσεων, ενώ για την περίοδο Μαΐου-Ιουνίου 2011 προγραμματίζει πολύπλευρες εκδηλώσεις (εκθέσεις, προβολές, συζητήσεις, εργαστήρια, μουσικές εκδηλώσεις).
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...